Beenverlenging steeds populairder

Ooit werden beenverlengingen alleen uitgevoerd bij mensen met dwerggroei of bij kinderen met een verschil in beenlengte. Inmiddels wordt de ingreep echter steeds vaker om puur cosmetische redenen uitgevoerd.

Vooral in Aziatische landen zoals India en China wordt de cosmetische beenverlenging steeds populairder.

Zo werkt een beenverlenging

Een beenverlengende ingreep wordt door artsen omschreven als een lang en pijnlijk proces.

Voor de ingreep dienen de benen op twee plekken gebroken te worden. Vervolgens wordt er een fixator om het been geplaatst. Deze trekt het bot van het onderbeen uit elkaar terwijl de botbreuk geneest. Hierdoor groeit er nieuw botweefsel, zenuwen en huid in het ontstane gat. Het gevolg is dat je over een periode van ongeveer 3 maanden tijd zo'n 8 tot 9 centimeter kunt groeien. Na de ingreep zijn er vaak ook nog enkele maanden fysiotherapie nodig om helemaal te herstellen.

De techniek die gebruikt wordt voor het verlengen van benen is niet nieuw, deze werd al in het midden van de twintigste eeuw ontwikkeld door Gavriil Ilizarov. Deze Sovjet-arts bedacht een apparaat waarmee de benen van buitenaf gefixeerd en daarmee verlengd of hervormd kunnen worden.

De Ilizarov-techniek is niet bedacht om kleine mensen langer te maken, maar om bijvoorbeeld kinderen te helpen die een aangeboren afwijking van het been hebben. In Nederland maakt onder andere het Wilhelmina Kinderziekenhuis gebruik van deze techniek. Ook wordt de techniek vaak gebruikt om de botten in het been te herstellen na ernstige ongelukken.

Niet zonder risico's

Dat beenverlengende operaties steeds populairder worden, betekent niet dat de ingreep zonder risico's is. Een onderzoek uit 2006 laat zien dat complicaties vaak voorkomen en ernstig kunnen zijn. Denk hierbij aan infecties, verlamming, blijvende zenuwschade en een ongelijke beenlengte na de ingreep. Het is dan ook nog maar de vraag of we deze cosmetische ingreep in de toekomst ook vaker in Europa uitgevoerd zullen zien worden.